ابداع لنزی که با ۲ بار پلک زدن زوم می‌کند!
تاریخ انتشار: ۷ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۸۰۴۹۲
شاید تاکنون چنین چیز‌هایی را تنها در کتاب‌ها یا فیلم‌های علمی تخیلی مشاهده نموده‌اید، اما اکنون با پیشرفت روزافزون فناوری در حال تبدیل به واقعیت است. دانشمندان آمریکایی در مطالعه اخیرشان یکی از این داستان‌ها را به واقعیت تبدیل کرده‌اند.
دانشمندان لنز‌های تماسی توسعه داده‌اند که با چشم کاربران کنترل می‌شود و با دو بار پلک زدن می‌توان قابلیت زوم کردن آن را فعال کرد و اجسام را با جزیئات مشاهده کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما ساخت چنین لنزی چگونه ممکن است؟ دانشمندان ابتدا سیگنال‌های الکترواکولوگرافی را در هر حالت حرکت چشم ثبت کردند. دانشمندان این سیگنال‌ها را هنگامی که افراد به بالا، پایین، راست، چپ نگاه می‌کردند و یک یا دو بار پلک می‌زدند، اندازه‌گیری کردند و سپس یک لنز "بیومیمتیک" نرم را ایجاد کردند که به طور مستقیم به آن امواج الکتریکی پاسخ می‌داد. لنز ایجاد شده قادر بود فاصله کانونی خود را بسته به سیگنال‌های تولید شده تغییر دهد. در نهایت دانشمندان دریافتند قابلیت زوم کردن لنز توسعه یافته با دو بار پلک زدن فعال می‌شود.
الکترواکولوگرافی (EOG) یک تکنیک برای اندازه‌گیری پتانسیل پایدار قرنیه-شبکیه‌ای است که بین قسمت جلویی و پشت چشم انسان وجود دارد. سیگنال حاصل الکترواکولوگرافی نامیده می‌شود. کاربرد‌های اولیه در تشخیص‌های چشم‌پزشکی و در ضبط حرکات چشم می‌باشند. برای اندازه‌گیری حرکات چشم، جفت الکترود‌ها معمولاً در بالا و پایین چشم یا به سمت چپ و راست چشم قرار می‌گیرند. اگر چشم از سمت مرکز به سمت یکی از دو الکترود حرکت کند، این الکترود سمت مثبت شبکیه را می‌بیند و الکترود مخالف سمت منفی شبکیه را می‌بیند. در نتیجه، اختلاف پتانسیلی بین الکترود‌ها به وجود می‌آید. محققان معتقدند این نوآوری می‌تواند در پروتز‌های بصری، عینک‌های طبی و ربات‌ها استفاده شود.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: علم و فناوری لنز لنز چشم پلک زدن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۸۰۴۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیاره مشتری به شکل‌گیری قمر زمین کمک کرده است
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، به نظر می‌رسد که رویداد موسوم به بی‌ثباتی بزرگ که هرج و مرج را در بین سیارات ایجاد و غول‌های گازی را در مدار‌هایی که امروز می‌شناسیم مستقر کرد، بین ۶۰ تا ۱۰۰ میلیون سال پس از تولد خورشید رخ داده است.
دانشمندان بر این باورند که سیاراتی نظیر مشتری با بی‌ثبات کردن مدار یک پیش سیاره به شکل گیری قمر زمین منجر شده باشند.
به لطف مطالعات ترکیبات و مکان انواع مختلف سیارک‌ها و دنباله‌دارها، دانشمندان دریافته‌اند که این حادثه در اوایل تاریخ منظومه شمسی رخ داده است. با این حال، هنوز پازل‌هایی درباده اینکه چگونه همه چیز دقیقاً از بین رفته یا شکل گرفته، حل نشده است.
به عنوان مثال، دانشمندان دریافته‌اند که اجرام منظومه شمسی که امروزه می‌بینیم، از جمله زمین، به دور خورشید از قرصی از گاز و غبار تشکیل شده‌اند. با این حال، برخی از آن اجرام، یعنی سیارک‌ها و دنباله‌دارها، به نظر می‌رسد که از موادی تشکیل شده‌اند که در قرص وجود نداشته‌اند. حداقل، این مواد نباید در مکان‌هایی که آن اجرام در حال حاضر در آن قرار دارند، وجود داشته باشد و منطقی‌تر است که این اجرام قبل از پراکنده شدن در نقاط دورتر به خورشید نزدیک‌تر شده باشند.
به عبارت دیگر، همه این بررسی‌ها صورت گرفته تا نشان دهد که مشارکت مشتری در شکل‌گیری قمر زمین اهمیت زیادی داشته است.
یکی از فرضیات این است که در دوران اولیه تشکیل منظومه شمسی، برهم‌کنش‌های گرانشی بین مشتری و سیاره‌های دیگر انجام می‌شد که در نهایت منجر به تشکیل موج‌هایی در ابرمولکول‌های حاوی میلیون‌ها سیاره کوچک شد که به آرامی گرد و خاک بیشتری تشکیل دادند و در نهایت به شکل‌گیری سیاره‌ها و قمر‌ها منجر شد.
در این فرضیه، نقش سیاره مشتری بسیار مهم بوده چراکه با جذب و کشش گرانشی خود، این سیاره بزرگ منجر به کاهش سرعت چرخش ابرمولکول‌های حاوی ذرات کوچک شده و این کاهش سرعت، منجر به اتصال و ادغام این ذرات بزرگ‌تر و تشکیل شهاب‌سنگ‌ها، سیاره‌ها و حتی قمر زمین شده است.
مطالعات همچنین نشان می‌دهد که مشتری در کمک به تشکیل قمر زمین نقش مهمی ایفا کرده است و هرچه فرایند تشکیل ماه پیش می‌رفته، نقش سیاره مشتری افزایش نیز تفزایش یافته است.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»