به نقل از «خبرگزاری آریا»

علل و درمان بيماري بلفارواسپاسم (پلک زدن غير ارادي)

تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۷۰۷۳۳۶

خبرگزاري آريا -

علت اصلي ايجاد بلفارواسپاسم مشخص نيست
بلفارواسپاسم به انگليسي Blepharospasm به معناي پلک زدن غير ارادي يا بسته شدن غير ارادي پلک‌ها است. بلفارواسپاسم يک عارضه پيش رونده عصبي است که بيشتر در زنان ميانسال و سالمند اتفاق مي‌افتد.
علت ايجاد بلفارواسپاسم چيست؟
به نظر مي رسد كه بلفارواسپاسم ناشي از نوعي از اشكال در عملكرد “عقده‌هاي قاعده اي مغز” باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عقده هاي قاعده اي بخشي از مغز هستند كه در تنظيم حركات هماهنگ عضلات دخالت دارند.
البته هنوز به طور دقيق نمي دانيم كه چه مشكلي باعث بروز بلفارواسپاسم مي شود. در بيشتر موارد بلفارواسپاسم به صورت خودبه‌خودي و بدون هيچ علت مشخصي ايجاد مي شود.
البته در بسياري از افراد، خشكي چشم عامل محركي باشد كه در افراد حساس باعث شروع بلفارواسپاسم شود. گاهي بلفارواسپاسم يا انواع ديگر ديستوني در افراد يك خانواده بروز ميكند، بنابراين شايد زمينه هاي ارثي و ژنتيكي در بروز آن مؤثر باشند.

بلفارواسپاسم به معناي پلک زدن غير ارادي يا بسته شدن غير ارادي پلک‌ها است
برخي بيماران بلفارواسپاسمي ممکن است سابقه احساس خشکي چشم يا حساسيت به نور داشته باشند. تحريک چشم (مثلاً نور خورشيد، باد خنک، سرو صدا، حرکات سريع سر يا چشم) و استرس عصبي باعث شروع حملات بلفارواسپاسم مي‌شود.
با پيشرفت بيماري شدت و فراواني حملات بيشتر مي‌شود به طوري که گاهي بسته شدن پلک‌ها تا چند ساعت طول مي‌کشد و فرد عملاً براي چند ساعت نابينا مي‌شود. بيماري گاهي آنقدر شديد است که موجب ناتواني فرد از حضور در اجتماع مي‌شود و عملاً فرد را منزوي و افسرده مي‌کند. در حالت خواب بلفارواسپاسم متوقف مي‌شود.
تمرکز بر يک فعاليت خاص، معمولاً باعث کمتر شدن حملات مي‌گردد. گاه بيماري براي چند روز کاملا بهبود مي‌يابد. در شروع بيماري معمولا بدرستي تشخيص داده نمي شود و با آلرژي يا خشکي چشم ها اشتباه مي شود.
در ابتدا ممکن است بيمار فقط پلک زدن هاي بيشتر و طولانيتر داشته باشد. برخي بيماران انجام بعضي کارها باعث کاهش علائم مي شوند، از جمله:
* دراز کشيدن
* حرف زدن
* آواز خواندن
* خميازه کشيدن
* خنديدن
* فشار دادن ناحيه ابرو يا گيجگاهي
* آدامس جويدن
* باز کردن دهان
* گاهي انقباضات به ناحيه پيشاني و بيني ،صورت و حتي گردن انتشار مي يابند. در همي فاسيال اسپاسم اين حرکات در يک نيمه صورت وجود دارد و در خواب از بين نمي رود.
به نظر مي رسد که بلفارواسپاسم ناشي از نوعي از اشکال در عملکرد "عقده‌هاي قاعده اي مغز" باشد. البته هنوز به طور دقيق نمي دانيم که چه مشکلي باعث بروز بلفارواسپاسم مي شود. در بيشتر موارد بلفارواسپاسم به صورت خودبه‌خودي و بدون هيچ علت مشخصي ايجاد مي شود. در همي فاسيال اسپاسم مي بايست با تصوير برداري مغزي وجود فشار روي عصب صورت بررسي شود.
اين يک بيماري نادر است (يک نفر در هر 20،000 نفر) که در خانمها شايعتر و سن متوسط شروع بيماري 60 سالگي است. در اين بيماري پلک زدنهاي مکرر غير ارادي دو طرفه وجود دارد که سبب مي شود فرد قادر به باز کردن چشمها نباشد. در صورتي اين حرکات و اسپاسمهاي غير ارادي در يک سمت صورت باشد به نام همي فاسيال اسپاسم است.
تشخيص بلفارواسپاسم
با توجه به علائم باليني تشخيص داده مي‌شود. براي تشخيص بلفارواسپاسم نياز به آزمايش يا عکس برداري خاصي وجود ندارد. انجام اقدامات پاراکلينيک تنها وقتي ضروري است که بخواهيم احتمال مشکلات همراه (مثلاً وجود تومور) را رد کنيم.

برخي بيماران بلفارواسپاسمي ممکن است سابقه احساس خشکي چشم داشته باشند
درمان بيماري بلفارواسپاسم
▪ درمان هاي دارويي:
علت اصلي ايجاد بلفارواسپاسم مشخص نيست، هيچ داروي اختصاصي براي درمان آن وجود ندارد. داروهاي ضد تشنج، داروهاي آرام بخش و داروهاي ضد افسردگي داروهايي هستند كه معمولاً براي كنترل بلفارواسپاسم به كار مي روند. پاسخ افراد مختلف به داروهاي مختلف متفاوت است و نمي توان از قبل پيش بيني كرد كه كدام دارو براي فرد خاصي مناسب‌تر است.
اغلب لازم است فرد، داروهاي مختلف را تحت نظر پزشك امتحان كند تا مشخص شود كه كدام دارو براي وي مناسب تر است. به هر حال درمان دارويي در بلفارواسپاسم چندان موثر نيست. در بهترين حالت، استفاده از دارو تنها باعث بهبود نسبي و گذرا مي شود. به علاوه بسياري از بيماران هيچ پاسخ مناسبي به درمان دارويي نمي دهند.

▪ درمان دارويي با تزريق بوتوكس:
در حال حاضر بهترين روش درمان بلفارواسپاسم (Blepharospasm) تزريق بوتوكس است. بوتوكس نام تجاري پروتئين پيچيده اي است كه از يك باكتري به نام كلوستريديوم بوتولينوم استخراج مي شود. تزريق ديسپورت يا بوتاکس (Dysport or Botox) در عضلات پلک ها و اطراف چشم است که در 90-80% موارد پاسخ رضايت بخش است.
بوتوكس پس از تزريق در محل، جذب پايانه هاي عصبي مي شود كه به عضلات فرمان مي دهند. در اين پايانه ها بوتوكس مانع آزاد شدن يك واسطه شيميايي به نام استيل كولين مي شود كه مسئول انقباض عضلات است.
در نتيجه نوعي فلج موقتي در عضلات ايجاد مي شود كه بين 3 تا 6 ماه طول مي كشد. وقتي بوتوكس به صورت موضعي به داخل عضلاتي تزريق مي شود كه مسوول بسته شدن پلك هستند، اين عضلات فلج مي شوند و ديگر قادر به انقباض نيستند، در نتيجه علائم بلفارواسپاسم برطرف مي شوند.
معمولاً اثر تزريق پس از يكي دو هفته ظاهر مي شود و 3 تا 6 ماه باقي مي ماند. پس از اين مدت لازم است تزريق بوتوكس مجدداً تكرار شود. البته در معدودي از بيماران پس از يكي دو بار تزريق علائم برطرف مي شود، اما اين حالت شايع نيست و معمولاً لازم است تزريق بوتوكس هر 3 تا 6 ماه يكبار تكرار گردد.
تزريق بوتوكس روش بسيار مؤثري در كنترل علائم بلفارواسپاسم است به طوري كه در بيش از 90 تا 95% موارد باعث بهبود قابل توجه فرد مي شود. البته تزريق بوتوكس مي تواند عوارضي از قبيل افتادگي پلك، تاري ديد يا دوبيني ايجاد كند اما كليه اين عوارض گذرا هستند و حداكثر ظرف مدت 6 ماه برطرف مي گردند.
اثر تزريق در عرض چند روز شروع مي شود و تا 4-3 ماه ادامه مي يابد. اين تزريق بايستي هر 4-3 ماه يکبار تکرار شود. از عوارض احتمالي اين تزريق افت موقتي پلک است که پس از چند روز يا چند هفته رفع مي شود.

▪ جراحي:
جراحي معمولاً براي مواردي بكار مي رود كه يا تزريق بوتوكس هيچ اثر مفيدي نداشته است و يا فرد به انجام تزريقات مكرر علاقه اي ندارد. شايعترين روش جراحي كه براي درمان بلفارواسپاسم به كار مي رود برداشتن عضله يا ميكتومي (Myectomy) است. در اين روش قسمتي از عضلاتي كه مسوول بستن پلك هستند با جراحي برداشته مي شوند.
اين روش در 70 تا 80% موارد باعث بهبود علائم بلفارواسپاسم مي شود. اما عوارض عمل جراحي بيشتر از تزريق بوتوكس است، به علاوه عوارض تزريق بوتوكس برگشت پذير است اما عوارض عمل جراحي اغلب غير قابل برگشت است.

استفاده از عينک هاي آفتابي تيره به مبتلايان بلفارواسپاسم کمک مي کند
توصيه هاي بيماري بلفارواسپاسم
1. آموزش بيمار و اطرافيان و حمايت موثر افراد خانواده از فرد مبتلا به بلفارواسپاسم مي تواند نتايج مفيدي در کنترل علائم داشته باشد.
2. استفاده از عينک هاي آفتابي تيره به دو علت به مبتلايان بلفارواسپاسم کمک مي کند. اول آنکه عينک آفتابي با جلوگيري از تابش نور شديد به چشم، مانع از تحريک چشم شده و تا حدي از بروز حمله بلفارواسپاسم جلوگيري مي کند.
ثانياً عينک تيره با پنهان کردن چشم، مانع از آن مي شود که سايرين متوجه پلک زدن غير عادي فرد شوند، در نتيجه حضور در اجتماع را براي فرد آسان تر مي کند.
3. استفاده از قطره هاي اشک مصنوعي و مرطوب کننده هاي چشم براي درمان خشکي چشم و درمان التهاب پلک (بلفاريت) با کاهش تحريک سطح چشم ممکن است به کنترل حملات بلفارواسپاسم کمک کند.
گردآوري: بخش سلامت بيتوته
منابع:iranwiki.net
pezeshk.us


منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۷۰۷۳۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آزمایش خون ممکن است ام‌اس زودرس را تشخیص دهد

متخصصان در تاریخ ۱۹ آوریل در مجله Nature Medicine گزارش دادند در یک مورد از هر ۱۰ مورد ابتلا به ام اس، بدن سال‌ها قبل از شروع علائم، شروع به تولید مجموعه مشخصی از آنتی بادی‌ها در خون می‌کند.

متخصصان دریافتند این الگوی آنتی بادی ۱۰۰ درصد تشخیص ام اس را پیش بینی می‌کند. هر بیمار حامل این مجموعه از آنتی بادی‌ها به ام اس مبتلا شد.

آن‌ها امیدوارند این آنتی بادی‌ها روزی مبنای یک آزمایش خون ساده برای غربالگری ام اس باشند.

دکتر «مایکل ویلسون»، متخصص ارشد مغز و اعصاب از دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو (UCSF) گفت: در چند دهه اخیر، حرکت در زمینه درمان ام اس جدی‌تر و قوی‌تر صورت گرفته است.

ام اس زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به سیستم عصبی مرکزی حمله می‌کند و به غلاف محافظ اطراف رشته‌های عصبی به نام میلین آسیب می‌رساند. این امر سیگنال‌های ورودی و خروجی مغز را مختل می‌کند و باعث بروز علائم مختلفی می‌شود که حواس را مختل کرده و بر توانایی حرکت تأثیر می‌گذارد.

برای این مطالعه، متخصصان نمونه‌های خون گرفته شده از ۲۵۰ بیمار مبتلا به ام اس را که قبل و بعد از تشخیص آن‌ها جمع آوری شده بود، غربالگری و آنها را با نمونه خون افراد سالم مقایسه کردند.

متخصصان تصور می‌کردند با مشاهده اولین علائم بیماری در بیماران ام اس، شاهد جهش در آنتی‌بادی‌ها خواهند بود.

در عوض، آن‌ها دریافتند که ۱۰ درصد از بیماران ام اس سال‌ها قبل از تشخیص، سطوح بالایی از آنتی بادی‌های اتوآنتی بادی - آنتی بادی‌هایی که می‌توانند به خود بدن حمله کنند – داشتند.

به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث ام اس در ۹۰ درصد دیگر بیماران می‌شود، اما متخصصان بر این باورند که آنها اکنون یک علامت هشدار اولیه قطعی مبنی بر بروز این بیماری، دارند.

علائم ام اس می‌تواند حاد یا مزمن باشد و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. مهم این است که از علائم مختلف این بیماری آگاه بود. علائم بیماری ام اس ممکن است شامل موارد زیر باشد:

- مشکلات حرکتی مانند احساس خستگی یا ضعف هنگام راه رفتن، صحبت کردن یا بلعیدن

- گزگز یا بی حسی در اندام‌ها

- اختلال عملکرد مثانه و روده

- اختلال شناختی

- تغییرات خلقی یا افسردگی

- لرزش یا اسپاسم

- سرگیجه

- اختلال بینایی

در موارد شدید، افراد مبتلا به ام‌اس ممکن است دچار نابینایی و یا فلج شوند.

در حال حاضر هیچ درمان شناخته شده‌ای برای ام‌اس وجود ندارد. بنابراین، مدیریت علائم، فاکتوری ضروری برای داشتن یک زندگی سالم همراه با این بیماری است. پزشک ممکن است بسته به شدت علائم بیماری درمان‌های استروئیدی، تزریق خون یا فیزیوتراپی را انتخاب کند.

منبع: ایسنا 

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی بهداشت و درمان